Το πνεύμα ή αλλιώς η νοοτροπία των ultras.Των φανατικών δηλαδή και οργανωμένων οπαδών. Των οπαδών που εναντιώνονται στο μοντέρνο ποδόσφαιρο σε όλες τις πτυχές του. Τόσο σε αυτές που αφορούν άμεσα τους οπαδούς όσο και σε αυτές που αφορούν πιο άμεσα τους συλλόγους. Μια στάση που έχει λάβει διεθνή χαρακτήρα και που επικεντρώνεται στα εξής:
• εναντίωση στους τόσους χορηγούς που έχουν κατακλύσει τα γήπεδα με πινακίδες αλλά και έχουν γεμίσει τις φανέλες των ομάδων μας.
• στους αθλητές –στυγνούς επαγγελματίες, καθώς και στους αθλητές –‘’πρεζάκια’’ που κάνουν χρήση αναβολικών για να αυξήσουν την απόδοση τους και την τιμή τους στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.
• στην ασύδοτη πια εμπορευματοποίηση των ομάδων μας με προϊόντα τελείως άσχετα με το σύλλογο (εμφανίσεις της ομάδας με χρώματα διαφορετικά από αυτά της ομάδας, ρολόγια, εσώρουχα, ακόμη και τοστιέρες!) που απευθύνονται στον οπαδό-πελάτη και σκοπό το κέρδος μέσα από το έμβλημα της ομάδας
• τη μη αναγραφή του ονόματος του παίχτη στη φανέλα της ομάδας, πράγμα που καθιερώθηκε για την εξυπηρέτηση των τηλεσχολιαστών και κατ΄επέκταση των καναλιών και των κερδών τους
• καμία συνεργασία με την αστυνομία
• ανεξαρτησία των οπαδών από τη διοίκηση της ομάδας
• στήριξη της ομάδας σε εντός και εκτός έδρας αγώνες
• συνεργασία με οπαδούς άλλων ομάδων σε ότι έχει να κάνει με κοινά θέματα που απασχολούν τους οπαδούς
• ελευθερία της έκφρασης της χαράς ενός ποδοσφαιριστή με την επίτευξη ενός γκολ, να μην τιμωρείται δηλαδή επειδή έβγαλε τη φανέλα του ή πανηγύρισε στα κάγκελα μαζί με τους οπαδούς της ομάδας του
• ενεργή συμμετοχή των οπαδών στον αγώνα τόσο με τη φωνή και το τραγούδι σε όλη τη διάρκεια του αγώνα όσο και με τη δημιουργία όμορφης οπτικής ατμόσφαιρας με καπνογόνα, choreo, σημαίες, πλακάτ και ότι άλλο ομορφαίνει την κερκίδα.
Casual Style
Μιλώντας για casual culture & casual style αναφερόμαστε στην οπαδική κουλτούρα που είχε αφετηρία την Αγγλία στα τέλη της δεκαετίας του 70 όταν οι οπαδοί ξεκίνησαν να πηγαίνουν στο γήπεδο χωρίς να φοράνε διακριτικά της ομάδας τους, ώστε να μη γίνονται αντιληπτοί από την αστυνομία( αλλά και από αντίπαλους οπαδούς, κυρίως στα εκτός έδρας παιχνίδια).Μέχρι εκείνη την περίοδο οι οπαδοί στην αγγλία υιοθετούσαν λόγω και της εργατικής τάξης στην οποία άνηκαν μία skinhead εμφάνιση.
Κάπου στα τέλη των 70’ς και στις αρχές των 80’ς η casual σκηνή στην αγγλία διαμορφώθηκε λόγω των μαζικών εκδρομών στην υπόλοιπη ευρώπη κυρίως των οπαδών της Liverpool οι οποίοι έβρισκαν την ευκαιρία να αγοράζουν αλλά κυρίως να κλέβουν επώνυμα ρούχα από τα καταστήματα των πόλεων που πήγαιναν. Κάπως έτσι αυτή η συνήθεια εξαπλώθηκε και στους υπόλοιπους άγγλους οπαδούς αφού ήταν ακόμη πιο εύκολο για αυτούς να διαφύγουν την προσοχή των μπάτσων φορώντας επώνυμα και ακριβά ρούχα .Ήταν τόσο διαδεδομένη πλέον η casual κουλτούρα στην αγγλία που κάποιες ομάδες απαγόρευσαν την είσοδο στο γήπεδο τους σε άτομα που φορούσαν ρούχα συγκεκριμένων εταιρειών. Κάπως έτσι η φάση άρχισε να διαδίδεται σε όλη την ευρώπη, με τους ιταλούς οπαδούς να ακολουθούν και να δίνουν το στίγμα τους, δίνοντας ακόμη περισσότερη έμφαση στην εμφάνιση τους στο γήπεδο, διαστρεβλώνοντας κάπως την κουλτούρα και διαμορφώνοντας τον τρόπο που αυτή έφτασε στην ελλάδα, γεμάτη ποζεριλίκι και δηθενισμό.
Ωστόσο το νόημα της κουλτούρας παραμένει το αρχικό. Να ακολουθείς την ομάδα σου παντού, χωρίς να τραβάς τα βλέμματα των μπάτσων οι οποίοι πλέον βρίσκονται κυριολεκτικά σε κάθε γωνία. Για αυτό σήμερα θεωρείται πως η casual κουλτούρα είναι επίκαιρη, ίσως περισσότερο από ποτέ.
Sunday Lovers
-το κείμενο θα εμπεριέχεται στο 5ο τεύχος του εντύπου της Αυτόνομης Ζώνης-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου